Nie trzeba wielkich planów i scen, żeby zobaczyć coś inaczej. Czasem wystarczy po prostu się zatrzymać.
Nie w sensie wielkim ani heroicznym – tylko tak po ludzku. Zatrzymać się na rogu ulicy, spojrzeć na światło na murze, posłuchać, jak miasto oddycha. Jasło też potrafi milczeć. Czasem cichnie tak, że słychać własne myśli – i wtedy dopiero widać więcej.
Każdego dnia przechodzimy obok setek historii. Obok okien, za którymi ktoś zaczyna dzień. Obok drzewa, które rosło, kiedy nie było jeszcze asfaltu. Obok miejsc, które pamiętają rzeczy, o których już nikt nie mówi. Tylko trzeba się zatrzymać. Bo dopóki się biegnie, wszystko się rozmazuje.
Uważność nie jest dziś w modzie. Wszyscy pędzą. Ale może właśnie dlatego warto próbować inaczej.
Zamiast scrollować – rozejrzeć się.
Zamiast przejść obok – zatrzymać się.
Zamiast pytać, co dalej – zapytać, co teraz.
Bo czasem to, co mijane codziennie, ma w sobie najwięcej sensu. Trzeba tylko dać mu chwilę.
#wInneSpojrzenia