We wrześniu 2020 roku na placu Żwirki i Wigury w Jaśle prowadzone były ratownicze badania archeologiczne.
Prace wykopaliskowe związane były z prowadzonymi w tym miejscu robotami ziemnymi, mającymi na celu przebudowę kolektora kanalizacji deszczowej, która była częścią zadania Modernizacja Placu Żwirki i Wigury oraz odcinków sąsiednich ulic Bednarskiej, Czackiego i Karmelickiej w Jaśle w ramach rewitalizacji obszaru funkcjonalnie związanego z Centrum Techniki, Kultury i Przedsiębiorczości i budową dogi rowerowej – etap II.
W trakcie układania rury odprowadzającej wody opadowe, w dniu 26 sierpnia 2020, natrafiono na szczątki ludzkie. Nie było to dużym zaskoczeniem, ponieważ prace ziemne wykonywane były na obszarze dawnego cmentarza przyklasztornego Karmelitów Trzewiczkowych w Jaśle. Badania archeologiczne miały na celu odsłonięcie i zadokumentowanie pochówków szkieletowych, ale istniała nadzieja na odkrycie śladów po zabudowie klasztornej, lub przedmiotów związanych z życiem codziennym zakonników.
Podczas prac wykopaliskowych odkryto 18 pochówków szkieletowych z okresu nowożytnego, związanych z funkcjonującym w tym miejscu od XV wieku klasztorem Karmelitów Trzewiczkowych, ceglany tunel kanalizacyjny lub deszczowy, wstępnie datowany na 2 poł. XIX w. (być może lata 80. XIX w.), w wykopie 2/2020 został uchwycony wschodni koniec ossuarium, które można przypuszczać powstało w tym samym czasie co ceglany tunel.
W trakcie badań łącznie pozyskano 713 fragmentów zabytków archeologicznych, w tym 322 fragmenty należało do ceramiki naczyniowej, 307 fragmentów dachówek, 2 niewielkie fragmenty kafli piecowych, 61 żelaznych gwoździ, 3 fragmenty przedmiotów żelaznych, 4 monety brązowe lub miedziane, w tym 1 moneta: 1 kreuzer Austro-Węgry z 1851 r., 1 fragment taśmy prawdopodobnie ołowianej, 9 fragmentów szkła, mały fragment grzebienia kościanego oraz fragment kamiennego detalu architektonicznego, który być może był częścią otworu drzwiowego.